Ünlem
Ünlem
Korku, pişmanlık, üzüntü, telaş, sevinç, şaşkınlık gibi aniden beliren duyguları anlatan sözcüklere ünlem denir.
- Eyvah, tabağı kırdım! (telaş)
- Tüh be, son dakikada gol yedik! (üzüntü)
- Hey, oraları da toplayın! (seslenme)
- A, ne kadar da değişmişsin! (şaşkınlık)
- Hah, şimdi oldu işte! (beğenme, onaylama)
- Vah, gitti dağ gibi adam! (üzüntü)
Uyarı
Aşağıdaki iki kullanım da noktalama açısından doğrudur.
Eyvah! Anneme haber vermeyi unuttum.
- Eyvah, anneme haber vermeyi unuttum!
Bazı sözcükler, kullanımlarına göre ünlem olabilir.
Komşular İsim | akşam gelecek. |
Komşular, Ünlem | yetişin! (seslenme) |
Bırakalım da özgürce | yaşasın. Fiil |
Yaşasın, Ünlem | yüz almışım! (sevinç) |